Welkom Allemaal

[~Joyce~]

Haaai allemaal,

Welkom op het forum; Maak van je hart geen moordkuil.
Ik zal me eerst even voorstellen, mijn naam is Joyce.
Daar ik onlangs vele verhalen gehoord heb, over machtmisbruik en slechte ervaringen met de hulpverlening, besloot ik om een forum te maken.
Vele mensen denken dat ze de enige zijn, durven niets te ondernemen want: "hulpverleners houden elkaars hand boven het hoofd", wordt er vaak gezegd.

Maar op dit forum is het anders. Hier wordt wel naar je verhaal geluisterd. Dus heb je slechte ervaringen wat betreft de hulpverlening, wil je gewoon je verhaal kwijt of heb je vragen,...hier kun je terecht.

Veel plezier allemaal en ik hoop dat het veel steun en erkenning mag opbrengen voor ieder.

[Anita]

Ik ben Anita, ik geloof dat ik de eerste bezoeker ben.
Ik heb ook veel negatieve ervaringen met de hulpverlening. Ik heb borderline, maar ik word, sinds ik die diagnose heb, door de hulpverlening benadert alsof ik borderline BEN!
Ik heb het gevoel dat ik een stempel op m'n voorhoofd heb waar hulpverleners niet doorheen willen kijken.
Toen ik anorexia had werd ik ook niet gezien alsof ik anorexia BEN, maar met borderline is dat helaas wat anders. Ze zien '' ons" als lastige mensen. hier ben ik het niet mee eens, wat mijzelf betreffende.

Ik heb mensonterende toestanden meegemaakt op een opname afdeling, ik zal hier nog wel wat over schrijven, maar laat het hier eerst even bij.

groetjes Anita.

[Kaatje]

Haj,
Mijn naam is Kaatje, ben 21 jaar oud.
de hulpverleners die ik heb gehad, heb ik slechte ervaringen mee gehad.
Ze nemen me niet serieus, en het was al zo moeilijk om hulp te gaan zoeken.
Ik heb een eetstoornis, ben heel depressief geweest (wat nog steeds zo is), het gaat gewoon niet goed.

De reactie van mijn psychologe:
'Het eten en slapen horen gewoon bij jou'...
Naja wat moet ik hier nou weer mee...
Ik weet dat er ook goede hulpverleners zijn, maar voor mij hoeft het dus even niet meer...
Heb al zoveel gepraat met hun en met andere...
Ik ben nu ook heel standaard met dingen te vertellen, zal echt nooit meer mijn ware gevoel durven te zeggen...
Dat zou mijn psychologe toch moeten merken?
Ik blijf gewoon bang om alles nog een keer te moeten vertellen, ik wil het 'hoofdstuk' nou gewoon eens afsluiten, maar dat kan dus niet omdat ik er nog lang niet vanaf ben...

Ik heb wel een kei lieve vriend die mij wel steunt en helpt, ik weet hoe moeilijk het kan zijn voor hem...
We hebben samen ook al zoveel meegemaakt in ruim 2 jaar tijd...
Ik zou echt niet weten wat ik zonder hem zou moeten...

Liefs
Kaatje

[fleur]

jammer dat iedereen van die slechte ervaringen heeft...
ik heb helemaal TEXT ervaringen met hulpverlening, haha...

ik snap heel erg goed de teleurstelling in mensen als je niet prettig behandeld wordt door mensen die je zouden moeten helpen of iig steunen... maar ik geloof ook dat er zeker ook genoeg hulpverleners zijn die wel goed zijn voor je en prettig... hulpverleners zijn maar mensen als jij en ik en niet met iedereen heb je een klik, niet met iedereen werkt het... ook is gewoon niet iedereen geschikt voor het beroep hulpverlener, ook al hebben ze wel met leren hun diploma's gehaald...
het is heel naar om tegen de lamp te lopen als je hulp zoekt en de moed zakt je in de schoenen... maar ik denk dat als je dan wel die geschikte hulpverlener treft, dat die je dan ook wel echt vooruit zou kunnen helpen...

dus ik hoop eigenlijk... dat jullie de moed niet opgeven en blijven vechten voor jullie eigen geluk!! ergens is die ene persoon die wel iets voor je kan betekenen!

sterkte ermee...

X fleur

[fleur]

helemaal 'text' ervaringen?? haha! daar moest gewoon GEEN staan... maar goed

en ehm... wilde nog even zeggen dat ik dit een goed initiatief vind, als het wat meer bezoekers krijgt dit forum, zou het mensen kunnen helpen denk ik!! dus maar hopen dat het een beetje gaat lopen...

[justaface]

Hallo Kaatje,

Ik ben het eens met, fleur. Niet de moed opgeven hoor. Misschien helpt het in te zien dat psychologen ook niet altijd alles weten, ze zijn geen goden of godinnen ofzo. Ze zijn ook maar mensen. Voor mij dienen ze als het helpen vinden van een weg, en jij moet het vervolgens bewandelen, dat doen ze niet voor je. Als een ander jou niet kan helpen zoals je dat wenst, geef de moed gewoon niet op. Je kunt zelf voor antwoorden gaan zoeken. Dat doe ik ook. Weet dat praten op deze forum helpt, het verlicht en je vind lotgenoten die hetzelfde voelen als jou. Wat zeker is, wat jouw psycholoog tegen jou zei is niet normaal.

Hé, we staan hier ook voor je klaar
Liefs,

[Kaatje]

Heej,
Aanstaande maandag wordt ik behandelt in deeltijdtherapie!
Tenminste dan heb ik om 10u een gesprek
Spannend..
Dan krijg ik een rondleiding daar echt eng, maar ik ga ervoor

Liefs
Kaatje